مصطفی قهرمانی – 28 مرداد 1402
در فرهنگ سیاسی کودتا در کشوری با یک فرماسیون حکومتی قانونی را میتوان همچنین به معنای استقرار دوباره وضعیت غیردمکراتیک پیشینی توسط یک قوه قهریه داخلی و یا اربابان و همدستان خارجی آنها تعبیر نمود. و این دقیقآ همانند همان رخدادی است که در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برابر با ۱۹ اگوست ۱۹۵۳ در ایران ما بدست سیا و اس آی اس با همدستی عوامل سرکوبگر ارتجاع داخلی برعلیه دولت قانونی دکتر محمد مصدق شکل گرفت.
وضعیت سیاسی امروز در میهن ما برآمده از انقلاب ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و همچنین رخدادهای سیاسی ۴۴ سال گذشته در راستای استقرار و نهادینه کردن استقلال، آزادی و جمهوریت درحقیقت واکنشی است در راستای پاسخگویی به دخالتهای غیرموجه و معاندانه نیروهای بیگانه در تاریخ دو قرن اخیر، بهویژه دخالتهای مستقیم امریکا در طی هفتاد سال گذشته در میهن ما.
استعمار زخمخورده بریتانیا از دو شکست بزرگ در مقابل ایران در طی دو فرآیند
۱- ملی شدن صنعت نفت ایران بوسیله دولت دکتر محمد مصدق و
۲- دعوای حقوقی برعلیه ایران در مقابل دیوان داوری لاهه
توانست در سال دوم زمامداری مصدق با متقاعد کردن ایالات متحده به مثابه ابرقدرت تازه نفس پس از جنگ دوم جهانی به یک اقدام قهرآمیز مشارکتی در ایران زمینه سرنگونی این دولت قانونی را فراهم آورد.
کودتای ۲۸ مرداد در حقیقت از یکسو ترجمان همدستی و تقسیم غنائم بین دو دولت بریتانیا و ایالات متحده و بازگشت محمدرضا شاه دستنشانده به اریکه قدرت بود و از جانب دیگر نماد جایگزینی استعمارگر پیر بریتانیا بوسیله ابرقدرت تازه نفس ایالات متحده آمریکا در میهن ما.
در ورای اینهمه، کودتای امریکایی - انگلیسی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ یکی از بیشاز ۶۵ مورد دخالتهای قهرآمیز کودتاگونه و جنگطلبانه ایالات متحده در سرزمینهای دوردست تمامی قارههای جهان ما پس از جنگ دوم جهانی میباشد که همگی بیانگر این دروغ بزرگ غرب و ایالات متحده در رأس آن میباشد که خود را به عنوان پاسداران دمکراسی و حقوق بشر در جهان امروز ما معرفی میکنند.
در سالهای اخیر بسیاری از رهبران و سیاستگزاران امریکایی و انگلیسی به این خطای فاحش و ضربه مهلک آنان بر پیکر جنبش نوپای دموکراسیخواهی در میهن ما اعتراف کردهاند، ولی همچنان توقع تصحیح استراتژیک در رویکرد و رفتار آنها داشتن انتظاری خام و بیهوده است زیرا که همین امروز هم هردو این دو کشور با تمام قوا و بهرهگیری از تمامی امکانات پنهان و آشکار خود عناد و دشمنی خود را با اراده آزاد و مستقل مردم میهن ما به نمایش گذاشتهاند. عناد و دشمنی ایالات متحده اما آنگاه به تحمل و رواداری در مقابل حقوق مشروع ملتهای مظلوم و تحت ستم تبدیل خواهد شد که مقاومت قانونی ملتها نیروهای قاهر فرامنطقهای را نسبت به بیحاصل بودن و عبث بودن رفتارهای خصمانه اشان متقاعد بگرداند. در خارج از چهارچوب مناسبات قدرت سخت و نرم اما دست یازیدن به یک توازن خلاق و سازنده در شرایط کنونی تقسیم قوا امری محتمل و متصور نمیباشد. از این منظر کودتای ۲۸ مرداد نهفقط به معیاری در راستای شناخت رفتار نیروهای انیرانی در میهن ما در گذشته تبدیل شده است بلکه امروز خط انفصال بین نیروهای ترقیخواه و استقلالطلب ایرانی و سرسپردگان به انقیاد و وابستگی به بیگانگان در این میهن ایرانی میباشد. در این نگاه ۲۸ مرداد را باید بهمثابه روز مبارزه با استعمار و دخالت بیگانگان در این سرزمین پاس بداریم.