نتیجه انتخابات 1400

نام نویسنده محفوظ است

29 خرداد 1400

 

دوستی که تشویقش کرده بودم در انتخابات شرکت کند پس از اعلام نتیجه انتخابات نوشت: "متاسفانه رأی دادن نتیجه نداشت!"

در پاسخ به ایشان نوشتم: "میفرمائید نتیجه نداشت، ولی به نظر من نتیجه  شرم آوری داشت! با انتخاب آقای رئیسی که همه می دانند در مسئولیت اعدام های سال 1367 سهیم بوده است، به نظر کسانی که ایشان را انتخاب کرده اند احکام اعدام ایشان اهمتی ندارد و از آن چشم پوشی کرده اند. در واقع این گروه از مردم، در افکار و قلوب خویش روی این کشتارها پرده کشیده و آن را پوشانده اند. به همین جهت به نظر من نتیجه این انتخابات یک نوع پوشاندن نقش ایشان در آن قتل هاست.

بسیاری از آن اعدام شدگان زمان محکومیت خود را در زندان ها سپری کرده بودند و یک هفته یا یک ماه بعد قرار بوده آزاد شوند. مادران، پدران، همسران و فرزندانشان در انتظار آزادی آنان بوده اند. به قول آقای اکبر گنجی، آقای خمینی که خود در آن ایام به سختی از بیماری سرطان رنج  می کشیده و احتمالا به این خاطر از نظر روحی هم وضعیت مناسبی نداشته است، تحت تأثیر برخی نزدیکان خود بر اعدام آن زندانیان اصرار داشته اند. در نهایت هیئتی شامل آقای رئیسی می پذیرند ترتیب اینکار را بدهند. جای تأمل دارد چه کسانی به آقای خمینی برای اینکار اصرار کرده اند و جا دارد با توجه به اصل "لا تزروا وازرة وزراً اخری" از خود بپرسیم مسئولیت آقای رئیسی در اینکار چه قدر است. همچنین، برگزیدن ایشان به ریاست جمهوری با این استدلال که از جانب شورای نگهبان قابل انتخاب معرفی شده اند ابعاد موضوع را پیچیده تر می کند.

من همواره از خود پرسیده ام آیا در جنایات جرج دبلیو بوش در عراق و افغانستان مردمی که او را برای بار دوم نیز انتخاب کردند در مسئولیت او سهیم نبوده اند و شریک جرم او به حساب نمی آیند؟ به ویژه با در نظر گرفتن این نکته که بوش رئیس جمهور آمریکائیانی که او را انتخاب نکرده بودند نیز هست. نظیر این پرسش در مورد ما نیز مصداق دارد. به این معنی که انتخاب آقای رئیسی به ریاست جمهوری، ملت ما را به خاطر بی توجهی به اعدام های سال 67 در این مسئولیت سهیم ساخته است و به همین خاطر بنده و شما نیز به عنوان جزئی از ملت اکنون در این مسئولیت سهیم هستیم- حتّا اگر ما ایشان را انتخاب نکرده باشیم.

عماد حجاج  

 

گینه ، آلمان ، آلومینیوم : نفرین بوکسیت

برگرفته از سازمان مراقب سیاست خارجی آلمان

German Foreign Policy

26 مه 2021

بفارسی از حمید بهشتی

برلین برای تأمین مواد اولیه مورد نیاز آلمان از پروژه های استحراج معدن در گینه به بهای خسارت شدید به مردم و محیط زیست حمایت می نماید

برلین /کُناکری (گزارش ویژه) اقدامات دولت آلمان برای تأمین بوکسیت مورد احتیاج این کشور به نقض حقوق بشر و آسیب های شدید محیط زیست در گینه می افزاید. کشور مزبورِ غرب آفریقا دارای بزرگ ترین منابع بوکسیت و سومین صادر کننده آن در جهان بوده، در حال حاضر 90 درصد نیاز آلمان را تأمین می نماید. بوکسیت ماده اولیه برای تولید آلومینیوم می باشد و برای تولید اتومبیل های ساخت آلمان اهمیت بسزائی دارد. برای تأمین مواد لازم شرکت های آلمان برلین وامی به میزان 293 میلیون دلار را برای توسعه معدنی در گینه تضمین نموده است که سالهاست موجب خسارات شدیدی به آب مورد نیاز مردم و زراعت در منطقه وارد ساخته و ممر معاش اهالی آبادی های بسیاری را نابود ساخته است. اعتراضات اهالی تا کنون بی اثر مانده اند. مردمی که آینده زندگیشان به یغما رفته است دائم از گینه فرار کرده و از راه های پرخطر راهی اروپا گشته اند.

 ماده اولیه برای صنعت اتومبیل

بوکسیت ماده اولیه ایست برای تولید آلومینیوم و به ویژه در اتومبیل سازی دارای اهمیت فراوان است. البته در این اواخر در آلمان آلومینیوم از طریق بازتولید حاصل می گردد (آلومینیوم ثانوی) که در سال 2019 بالغ بر 691.900 تن بوده است. اما این به هیچ وجه احتیاج شدید بدان را تأمین نمی کند. این است که در سال 2019 علاوه بر آن 507.900 تن آلومینیوم اولیه در آلمان تولید و مقدار زیادی نیز وارد گشته است.مصرف آلمان مجموعا به 2 میلیون تن آلومینیوم رسیده است. بدین ترتیب آلمان سومین مصرف کننده آلومینیوم در جهان می باشد، پس از چین و آمریکا. بر اساس اطلاعات اداره مرکزی علوم جغرافیایی و مواد اولیه (BGR) فقط صنعت اتومبیل سازی 47 درصد آلومینیوم موجود در آلمان را مصرف می نماید. از 2,5 میلیون تن بوکسیتی که در سال 2019  مورد نیاز برای تولید آلومینیوم بوده است 93,1 درصد آن از گینه واقع در افریقای غربی وارد گشته اشت. کشور مزبور دارای بزرگ ترین منابع مربوطه در سراسر کیتی است- بیش از یک چهارم منابع موجود در جهان - و در حال حاضر سومین تولید کننده پس از استرالیا و چین می باشد که در عین حال به منابع زیرزمینی خود وابسته است.  صدور بوکسیت، سنگ آهن، طلا و سایر مواد اولیه 80 درصد صادرات این کشور را تشکیل می دهند.

عابد شکری در باره اوضاع در نوار غزّه

عابد شکری,  15مه 2021

بفارسی از حمید بهشتی

Abed Shokry zur Situation in Gaza

“Even the cemetery was bombed”
Abed Shokry: letter from Gaza

دکتر عابد شکری (زاده 1975) در دانشگاه اسلامی غزّه مهندسی اقتصاد تدریس می کند. وی 2007 مقیم غزه گشت، پس از آنکه 17 سال در آلمان می زیست. او غالبا به دوستان و آشنایان خویش در آلمان مطالبی در باره اوضاع فلسطین می نویسد. این آخرین نامه اوست که از آلمانی به فارسی ترجمه شده است.

 

خانم ها و آقایان محترم، دوستان عزیز

غزّه، 14 ماه مه 2021 – (1948 – 73 سال اشغال)

-         برق نیست، تنها کارخانه تولید برق تقریبا قطع کرده است زیرا سوخت برای تولید نیرو نیست. سوخت از اسرائیل می رسد و تشکیلات خودگردان فلسطین و قطر بهایش را می پردازند.

-         آب لوله کشی نیست و اگر زمانی به جریان افتد فقط به درد شستن توالت می خورد وگرنه فایده ای ندارد زیرا آب آن شور است.

-         در بیمارستان ها به ندرت دارو یافت می شود و بیماران باید آنرا خود تهیه نمایند اگر در داروخانه ها اصلا موجود باشد.

-         معادن به ندرت هست و از معدن گازی که مقابل ساحل غزه یافت شده، ما اجازه نداریم و نمی توانیم استفاده کنیم.

-         محل کار برای اشتغال نادر است. قریب 300 هزار فارغ التحصیل دانشگاهی داریم که دستکم بچلر داشته و در جستجوی کار هستند. آنها بخوبی آموزش دیده اند.

-         در غزه به ندرت از زندگی می توان سخن گفت و آنچه نیز هست از کنار ما می گذرد.

-         اما در غزه مردان و زنان بی پروایی هستند که حاضراند هر کاری را برای حفظ میهن خویش انجام دهند. برای آنان مهم نیست که زنده بمانند یا بمیرند. زیرا زندگی را یا باید به درستی گذراند یا که زندگی نکرد.

از آغاز دوره جدید درگیری نظامی، ما (زنم، فرزندانم و من) به ندرت خوابیده ایم. برای ما شب ها نیز بسیار سخت بوده، شب های ما از زمانی که ما دوباره در غزه زندگی می کنیم بدترین شب ها بوده اند. بدتر از شب های 2014.

شدت حملات هوایی اسرائیل بسیار به ما فشار می آورد. خانه ما تکان می خورد و می لرزد.  به طوری که گویی در همسایگی ما اتفاق افتاده باشد. وحشتناک است. غیر قابل تصور و تحمل است. نمیتوان آن را شرح داد. من این احساس را دارم که خلبان های اسرائیلی از تک تک ما، از فرزندان ما نیز نفرت دارند. وگرنه نمی توانم درک کنم چطور آنها به عمد بر ساختمان هایی بمب می اندازند که می بینند در آنجا کودکان خوابیده اند (خوابیده بودند، زیرا اکنون دیگر مرده اند). شمار کشته شدگان که اکثرشان غیر نظامی بوده اند، باز هم افزایش یافته است. تا کنون که جمعه شب است 122 تن کشته شده اند، شامل بر 13 خردسال. این کودکان آیا جنگندگان حمس بوده اند؟ نزدیک به 800 تن مجروح شده اند که علاوه بر بیماران کوید 19 می باید مداوا می گشتند – اگر اصلا دارو، پزشک و تخت بیمارستان به میزان کافی موجود می بود.

 

آیا جان فلسطینی می تواند مهم باشد؟

سارا عزیزه، The Intercept ،  13مه 2021

بفارسی از حمید بهشتی

مرگ جرج فلوید بر سپهر اندیشه آمریکاییان نفوذ نمود. اکنون فلسطینیان برای هستی انسانی خویش به پا خواسته اند. آیا جهان آنها را خواهد دید؟

زنی همراه کودکی در 31 ماه مارس 2021 از کنار تصویری از جرج فلوید می گذرد که در سوی اسرائیلی دیوار جدایی در ساحل اشغال شده رود اردن در بتلهم بر دیوار نقش بسته است. تصویر از ایمانوئل دوناند/ AFP از طریق Getty Images

من 19 ساله بودم که شخصی برای اولین بار به من گفت، من وجود ندارم. آن زمان من در کالج در نزدیکی نمایشگاهِ شهروندان مقتولِ نوار غزه به هنگام یکی از حملات اسرائیل ایستاده بودم. نمی توانم چهره دانشجویی را که به من این حرف را زده بود به یاد آورم، اگرچه کنایه ای را که در صدایش بود به خاطر دارم که چگونه به سینه ی بی خیالم نفوذ کرد. زیرا حاضر نبودم مرا حذف کنند.

آنها می گفتند: "فلسطینی ها وجود ندارند". با گذشت زمان این لحظه، به فراموشی رفت، اما رنگ نباخت و با بسیاری از سایر برخوردها درهم آمیخت، لحظاتی که افراد بیگانه نیز در باره عدم وجود من آگاه می گشتند. اما در آن لحظه تجربه ی تازه ای بود. لحظه ای کوتاه، بروز لبخندی را بر لبانم حس کردم، پیش از آنکه احساس بیمار گونه ی خشم در دلم جای گرفت. اما تا فرصت کنم برایش پاسخی بیابم، شاکی دور شده بود.

چه شگرف است به انسانی زنده که نفس می کشد، رو در رو بگویند "واقعی نیستی". در مقابل آن دفاع مناسب چه می توانست باشد؟ انسان در قبال نیرنگ چه می کند؟

البته این حرف درست نیست که من وجود ندارم. من دارای پیکری هستم از گوشت و خون، اما آن بیگانه از بسیاری جهات حق داشت.

زیرا در بیانِ این واژه اتفاقی افتاد – فلسطینی. در لحظه ای که گفته شود، تبدیل می شوم به چیزی که کمی بیشتر و بسیار کمتر انسان است.

فلسطینیان به عنوان ملت قابل مشاهده اند، اما به ندرت دیده می شوند. ما "وجود داریم" نه مانند دیگران. نه دارای سرزمین متشکلی هستیم و نه قدرتی اقتصادی یا نظامی داریم که بتوانیم از آن یاد کنیم. ما تاریخ و فرهنگ داریم، اما اینها هر سال بیشتر بی ثبات گشته و تصاحب می گردند. غالباً همگی ما را آن چیزی می پوشد که دیگران تصور می کنند ما هستیم: خطرناک، موجب نا آرامی، تروریست.

بدینگونه می توانیم در بسیاری از تیترهای روزنامه ها باشیم و به اینهمه مرگ ها بمیریم. ما تا حدی می میریم، زیرا جهان از ما این انتظار را دارد. نام ما را فقط در ارتباط با خشونت و دعوا ذکر می کنند که نمی توان از آن گذشت. این است وضعیت ما. گزارشات، مانند گزارشات آب و هوا: هوا "داغ می شود" و "غَلیان می کند" در موج دیگری از خشونت. قربانیان ما، همانند فصول سال می باشند – محصولی از کشته شدگان، هر چند سال، معمولا در غزّه.

تصاویر محلی، از ما حاله ای از غبار را نشان می دهند، تانک ها و سربازها. این خیابان های مهیب و تهدید آمیز در تصور غربی با چرخ های خاکستری رنگِ سایر قتل ها در هم می آمیزند – افغانها، عراقی ها، سوری ها، که همگی ما را به تاریکیِ بیشتر می برند. (کلیشه ها) فاجعه های شخصی را در تکرارهای غالبی می پوشانند، آرشیوِ بی انتهائی از فراموش شدگان. 

واکسن در رقابت جهانی

German-Foreign-Policy.com

2021/5/10

ترجمه توسط     حميد بهشتي

برلین همچنان لغو محافظت از حق ناشی از اختراع واکسن های کوید 19 را رد می کند. واشنگتن با اعلان خواست سلب محافظت، اهداف استراتژیک جغرافیائی خویش را دنبال می نماید.

 جنگ واکسن ، توسط محمد گاجوم ، لیبی 

برلین/ بروکسل/ واشنگتن (گزارش ویژه) – برلین و اتحادیه اروپا از سلب موقت محافظت قانونی از حق اختراع واکسن های کوید 19 حتا پیش از تغییر سیاست آمریکا در این مورد نیز جلوگیری می نماید، با این استدلال که بدینکه سلب محافظت قانونی از حق اختراع واکسن کوید 19 به گسترش تولید واکسن بیانجامد باور ندارد. این مطلب را شنبه گذشته صدر اعظم آلمان آنجلا مرکل و رئیس شورای اتحادیه اروپا شارلز میشل در دیدار سران اتحادیه اروپا اعلام نمودند. برلین بیش از هر چیز به فکر محافظت از حق اختراع بایون تک می باشد: به گفته آنجلا مرکل شرکت مزبور قرار است به یاری آنان تأثیر عظیمی در استقرار تکنولوژی بیولوژیک در آلمان داشته باشد و به همین جهت حق اختراع مزبور نباید بدست چینی ها بیفتد. این در حالیست که دولت جو بایدن نیر با اقدام خویش مبنی بر سلب حفاظت از حق اختراع، متوجه مبارزه با بیجینگ است. از زمانی که هندوستان بخاطر وخامت پاندمی در آن کشور دیگر واکسن صادر نمی کند کشورهای مستمند و در راه توسعه فقط از طریق چین و روسیه تأمین گشته و نیز برای تولید واکسن جواز تولید را از این دو کشور دریافت کرده اند. این است که با سلب محافظت از حق اختراع، شکستن سیطره چین و روسیه ممکن می گردد.

سلب محافظت از حق اختراع واکسن؟ "راه حل نیست"

دولت آلمان و – بخاطر اصرار این کشور- اتحادیه اروپا از اقدام آمریکا جلوگیری می کنند. این در حالیست که آمریکا در قبال افزایش فشار بین المللی عقب نشینی کرده و دستکم بطور موقت خواهان سلب محافظت از حق اختراع واکسن گشته و دبیر کل سازمان ملل متحد و نیز سران سازمان های بهداشت جهانی و تجارت جهانی از اعلان دولت بایدن تمجید نموده اند. نخست وزیر آلمان آنجلا مرکل روز شنبه بدنبال دیدارش با سران اتحادیه اروپا با سلب محافظت از حق اختراع مخالفت نموده، گفت فکر نمی کند "که سلب محافظت از حق اختراع راه حل باشد تا بتوان واکسن را برای شمار بیشتری از انسانها تولید نمود". [1] در حالیکه پیش از دیدار سران اتحادیه اروپا چند کشور اروپایی از جمله اطریش، اسپانیا و لهستان از اقدام آمریکا اظهار رضایت کرده بودند، پس از دیدار مزبور که طی آن مرکل بی پروا اصرار می ورزید، دیگر موضوع مطرح نگشت. رئیس شورای اتحادیه اروپا شارلز میشل در باره سلب محافظت از حق اختراع گفت: "ما فکر نمی کنیم که این کارِ موقتی راه حل باشد". [2] آنها فقط در صورتی که پیشنهاد مشخصی مطرح گردد حاضرند بیشتر در این باره گفتگو کنند. رسانه های آلمان با اشاره به دوایر اتحادیه اروپا از یک "اقدام تبلیغاتی" ایالات متحده آمریکا سخن گفته اند.

بیانیه گویندگان وزارت های خارجه آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و انگلستان در باره شهرک های اسرائیل

   حميد بهشتي   ترجمه توسط

ما از دولت اسرائیل می خواهیم از تصمیم خویش مبنی بر آغاز بنای 540 واحد مسکونی در منطقه اشغالی "هرحومه" واقع در ساحل غربی رود اردن را لغو نموده، سیاست توسعه شهرک ها در مناطق اشغالی فلسطین را به کلی متوقف سازد. ایجاد شهرک ها حقوق بین الملل را مخدوش ساخته و چشم انداز ایجاد صلح در اختلافات میان فلسطین و اسرائیل را در معرض خطر می کشد.

در صورت تأیید عملیات ساختمانی مجتمع های مزبور در "هرحومه" واقع در فاصله میان بیت المقدس شرقی و بیت لحم Betlehem، چشم انداز یک کشور فلسطینی با بیت المقدس در نقش پایتخت آن، هم برای اسرائیلی ها و هم برای فلسطینیان تضعیف خواهد گشت. این اقدام و تشدید مجتمع سازی در "گیوات هاماتوس" Givat Hamatos و تداوم تخلیه اجباری منازل مردم در بیت المقدس شرقی از جمله در شیخ جرَّح، تخریب کوشش برای ایجاد اعتماد متقابل میان طرفین است که پس از تجدید همکاری میان اسرائیل و فلسطین آغاز گشته است.

ما طرفین را فرا می خوانیم که از اقدامات یکجانبه صرفنظر نموده و گفتگوی جدّی و اساسی را تجدید نمایند تا کوشش برای یافتن راه حل دو کشوری و پایان مخاصمات به پیش روند

توضیح

 در سوم ماه مه 2021 شورای اسرائیلی بیت المقدس تصمیم گیری خویش مبنی بر صدور جواز طرح بنای 540 واحد مسکونی برای توسعه مجتمع هرحومه واقع در فاصله میان بیت المقدس شرقی و بیت لحم در ساحل اشغالی رود اردن را منتشر نمود.