نام نویسنده محفوظ است
29 خرداد 1400
دوستی که تشویقش کرده بودم در انتخابات شرکت کند پس از اعلام نتیجه انتخابات نوشت: "متاسفانه رأی دادن نتیجه نداشت!"
در پاسخ به ایشان نوشتم: "میفرمائید نتیجه نداشت، ولی به نظر من نتیجه شرم آوری داشت! با انتخاب آقای رئیسی که همه می دانند در مسئولیت اعدام های سال 1367 سهیم بوده است، به نظر کسانی که ایشان را انتخاب کرده اند احکام اعدام ایشان اهمتی ندارد و از آن چشم پوشی کرده اند. در واقع این گروه از مردم، در افکار و قلوب خویش روی این کشتارها پرده کشیده و آن را پوشانده اند. به همین جهت به نظر من نتیجه این انتخابات یک نوع پوشاندن نقش ایشان در آن قتل هاست.
بسیاری از آن اعدام شدگان زمان محکومیت خود را در زندان ها سپری کرده بودند و یک هفته یا یک ماه بعد قرار بوده آزاد شوند. مادران، پدران، همسران و فرزندانشان در انتظار آزادی آنان بوده اند. به قول آقای اکبر گنجی، آقای خمینی که خود در آن ایام به سختی از بیماری سرطان رنج می کشیده و احتمالا به این خاطر از نظر روحی هم وضعیت مناسبی نداشته است، تحت تأثیر برخی نزدیکان خود بر اعدام آن زندانیان اصرار داشته اند. در نهایت هیئتی شامل آقای رئیسی می پذیرند ترتیب اینکار را بدهند. جای تأمل دارد چه کسانی به آقای خمینی برای اینکار اصرار کرده اند و جا دارد با توجه به اصل "لا تزروا وازرة وزراً اخری" از خود بپرسیم مسئولیت آقای رئیسی در اینکار چه قدر است. همچنین، برگزیدن ایشان به ریاست جمهوری با این استدلال که از جانب شورای نگهبان قابل انتخاب معرفی شده اند ابعاد موضوع را پیچیده تر می کند.
من همواره از خود پرسیده ام آیا در جنایات جرج دبلیو بوش در عراق و افغانستان مردمی که او را برای بار دوم نیز انتخاب کردند در مسئولیت او سهیم نبوده اند و شریک جرم او به حساب نمی آیند؟ به ویژه با در نظر گرفتن این نکته که بوش رئیس جمهور آمریکائیانی که او را انتخاب نکرده بودند نیز هست. نظیر این پرسش در مورد ما نیز مصداق دارد. به این معنی که انتخاب آقای رئیسی به ریاست جمهوری، ملت ما را به خاطر بی توجهی به اعدام های سال 67 در این مسئولیت سهیم ساخته است و به همین خاطر بنده و شما نیز به عنوان جزئی از ملت اکنون در این مسئولیت سهیم هستیم- حتّا اگر ما ایشان را انتخاب نکرده باشیم.
عماد حجاج
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire